توی دنیایی که قلبا هرکدوم یه جا اسیرن...کاش به فکر اونا باشیم که از این زمونه سیرن...اونا که تو عصر اهن تشنه ی یه جرعه یادن...کاش که دست کم نگیریم این جور آدما زیادن...نذاریم که تو چشاشون بشینه دونه اشکی...اونا فانوسن و خاموش آره فانوسای مشکی...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: